BURGUM - Een onvervalste thriller, dat was de ontmoeting zondagmiddag in de Dúnoardhal in Houtigehage tussen Wêz Handich/DOW en het Leidse Danaïden. Pas in de allerlaatste seconden van de wedstrijd slaagde de thuisclub erin de zege veilig te stellen. En dat was bepaald geen 'kat-in-het-bakkie' overwinning voor de ploeg van coach Ljibbe Kuipers. Zijn team stond vrijwel de hele tweede helft achter, maar knokte zich op karakter terug in de wedstrijd. De winst was een bonus.
WH/DOW door het oog van de naald
"Eins moatte wy dizze wedstriid winne", aldus WH/DOW coach Ljibbe Kuipers voorafgaand aan de wedstrijd van zijn team tegen De Danaïden uit Leiden. "Sy steane krekt ûnder ús op de ranglist en eins wolle wy dat gatsje graach wat grutter meitsje. Mar makkelik sil it grif net wurde." Profetische woorden van de coach, want zijn ploeg kreeg het inderdaad niet eenvoudig tegen de gasten uit Leiden. Wat heet, WH/DOW had het moeilijk, érg moeilijk zelfs. Illustratief daarvoor was het feit dat de thuisclub bij rust met 9-13 achter stond en pas in de allerlaatste minuut erin slaagde de winnende treffer uit een strafworp te realiseren. Uiteraard was en werd die stip fel omstreden door alles wat Danaïden was, maar de prima leidende Johannes Terpstra was onverbiddelijk. De frustratie bij de Leidenaren was begrijpelijk: de hele tweede helft aan de leiding gaan en dan in de absolute slotfase moeten toezien hoe de tegenstander er alsnog met de winst vandoor gaat. Of die winst terecht was, daarover maakte niemand bij WH/DOW zich druk. Immers: 'wie de meeste goaltjes maakt die wint de pot', Louis Davids zong het al in de dertiger jaren van de vorige eeuw. En dergelijke overwinningen, puur op strijdlust en karakter, dat zijn toch de meeste memorabele en dus de mooiste? Niet dan nou dan! Was de stemming bij de thuisclub 'himmelhoch jauchzend', bij de gasten was die omgekeerd evenredig: 'zum Tode betrübt'. Sport in optima forma, maar om eerlijk te zijn was misschien een remise wel de meest 'eerlijke' uitslag geweest. Vrouwe Fortuna had deze middag in de Dúnoardhal in Houtigehage duidelijk 'een boontje' voor de thuisclub en ze zag misschien wel daarom af van een Salomonsoordeel. Hoe dan ook, bij de opponent vonden ze die winnende treffer duidelijk in de cadeausfeer liggen, de naam van Sinterklaas viel zelfs... Mocht korfbal een jurysport zijn, wat het gelukkig niet is, dan had die ongetwijfeld voor de dead heat gegaan. Nu won WH/DOW en deed daarmee uitstekende zaken op de ranglijst.
opening
Als scheidsrechter Johannes Terpstra, hij fluit zoals ik hem ken, rustig, weloverwogen en als dat nuttig of nodig is tamelijk stoïcijns, kortom prima, de wedstrijd heeft laten beginnen, duurt het even voor de openingsgoal valt. Die is voor de gasten, 0-1, maar lang duurt die voorsprong niet, het is Teun Zuiderveld die er 1-1 van maakt. Teije Benedictus
zorgt voor de 2-1, maar ook die voorsprong houdt niet lang stand. Beide ploegen maken het elkaar behoorlijk moeilijk, er wordt fel verdedigd en de aanvallers hebben het lastig 'om erdoor te komen'. Een strafworp van de gasten levert de 2-3 op, maar Pieter Veenstra heeft het passende antwoord in petto: 3-3. Janna Bekkema schiet WH/DOW opnieuw aan de leiding, maar ook dat duurt niet lang: 4-4. We zijn inmiddels toe aan de 13de minuut als Anna de Vries de thuisclub opnieuw aan een voorsprong helpt: 5-4. Maar als De Danaïden nog in dezelfde minuut een strafworp mag nemen, is het opnieuw gelijk: 5-5. Dat is het op 6-6, thuistreffer van Janna Bekkema en 7-7, maar wie die treffer op zijn/haar naam krijgt ontgaat mij. Drie treffers op rij voor de gasten betekent een 7-10 tussenstand en alleen Anna de Vries en Teun Zuiderveld kunnen voor de rust nog een keer scoren: 9-13. En dat betekent dat WH/DOW toch wel een serieuze achterstand de tweede helft in moet. Ik zie het niet al te optimistisch in, de gasten zitten behoorlijk stevig in de wedstrijd en de thuisclub heeft het niet gemakkelijk. Kijken dus hoe dat in de tweede helft verder gaat.
tweede helft
Aan koffie geen gebrek hier en 'ik ha klauwen om it op te krijen' voordat het tweede bedrijf van start gaat. De sterren lijken mij niet echt gunstig te staan voor WH/DOW, maar ik heb ze wel vaker van een achterstand terug zien komen, aan mentaliteit ontbreekt het dit team zeker niet. Ljibbe Kuipers heeft er blijkbaar nog wel het nodige vertrouwen in, want hij zit uiterlijk rustig op de bank toe te kijken. Hij ziet zijn team wel scoren middels Teun Zuiderveld, Anna de Vries en Anneke Tamsma, maar het gat blijft voorlopig in stand omdat De Danaïden elke keer het antwoord klaar hebben. Maar als Hillebrand Wiersma op 13-14 de gelijkmaker laat aantekenen veren de supporters op de volle tribunes op: "Dêr geane wy, derop en deroer." Maar dat is vooralsnog iets te optimistisch gedacht, al krijgt de wedstrijd er wel een extra boost van. Het wordt spannend, beide ploegen gaan vol voor de winst en op 15-16, doelpunt voor de thuisclub van Pieter Veenstra, is het De Danaïden dat de beste papieren op die zege heeft. Een strafworp van Hillebrand Wiersma zorgt ervoor dat op 16-16 de beide ploegen weer in evenwicht zijn. En dan slaat de spanning en dus de hectiek pas echt in volle hevigheid toe. De gasten nemen op 16-17 opnieuw de leiding, maar Anna de Vries zorgt er voor dat de thuisclub bijblijft: 17-17. We zijn toe aan de laatste minuten en sporthal Dúnoard staat af en toe te schudden op zijn grondvesten. Het is invaller Pieterroel Bouwmeester die er eigenhandig voor zorgt dat zijn ploeg met een voorsprong, zij het een minimale, de absolute slotfase in gaat: 18-17. Maar De Danaïden komt opnieuw terug en die 18-18 lijkt een prima uitslag voor dit duel, want eigenlijk krijgen op die manier beide ploegen loon naar werken. Maar de mevrouw met de weegschaal, nee niet Sonja Bakker, beslist anders. In wat de allerlaatste minuut moet zijn, mag WH/Dow een strafworp nemen en die gaat er feilloos in. Dúnoard ontploft, het dak gaat eraf en als Johannes Terpstra voor het laatst fluit vallen de spelers van de thuisclub elkaar in de armen. Euforische vreugde bij WH/DOW, diepe teleurstelling en ontgoocheling bij de gasten uit Leiden. Boosheid ook bij de coach die met name die laatste strafworp laten we maar zeggen 'ter discussie stelt'. Maar ik heb nog nooit een scheidsrechter gezien die door zo'n protest zijn mening herriep en dat doet Johannes Terpstra dus ook niet. En dat betekent dat WH/DOW dit duel nipt wint, nipter kun je niet winnen. Op karakter en doorzettingsvermogen en daarmee doet de ploeg in elk geval dat ene deel van de clubnaam eer aan. DOW: 'de oanhâlder wint'. Maar ze moesten deze zondagmiddag wel érg lang aanhouden: 'as storein'.
Binne Kramer
{gallery}Syta/dan9117{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
