EASTERMAR - Als u in deze donkere maanden toch lichtelijk depri bent of wordt, ga dan kijken bij een wedstrijd tussen twee F-korfbalteams. Dan komt u 'sûnder mis' met een brede glimlach op het gezicht weer terug. Want een duel tussen twee F-pupillen teams is een feestje, niet alleen voor de deelnemende ploegen, maar ook voor het publiek, het inmiddels beroemde 'omsittend laach'. In de gymzaal in Eastermar was dat 'omsittend' letterlijk, en dat maakte de wedstrijd tot een gezellig geheel. Met DOW als winnaar, 'so what'.
DOW en Harkema maken reclame
Als het KNKV, en dat staat voor Koninklijk Nederlands Korfbal Verbond zoals u weet, of misschien ook wel niet weet, ooit nog eens het snode plan heeft om een promotiefilmpje te maken over jeugdkorfbal, dan raad ik aan om de opnamen te maken in de gymzaal in Eastermar, op een willekeurige zaterdagochtend in de winterperiode. Daar wordt, als het een beetje meezit, vast wel een wedstrijd gespeeld tussen twee F-pupillen teams. Zoals dat afgelopen zaterdag ook het geval was, met als deelnemende teams de F-teams van DOW uit Eastermar en kvHarkema. Maar iedere andere combinatie is ook goed, alleen de outfits zullen het verschil maken. De filmploeg moet, als het een beetje kan, drie camera's meenemen, één voor de totalen, één voor de close ups en één die permanent op het publiek gericht staat. Dat levert, daar hoeft u niet aan te twijfelen, een schitterende film op, ze hoeven er niet eens muziek onder te zetten, het 'wedstrijdgeluid' is dermate duidelijk en af en toe hilarisch, dat dat genoeg is. Voordeel is ook dat je geen scenario hoeft te schrijven, dat doen de beide teams en het 'omsittend laach' wel. Er valt 'moai grif' geen onvertogen woord, noch binnen, noch buiten de lijnen, dus censuur is niet nodig. Misschien moet er af en toe een beetje geknipt worden in de woordenstroom van sommige coaches die nog wel eens de neiging hebben om alles vóór te zeggen. Zoek een scheidsrechter die in noodgevallen ook voor hulpdienst kan spelen en goed kan veteren en je bent klaar. U begrijpt inmiddels dat dit geen fictief scenario is, maar dat ik niets anders doe dan de wedstrijd beschrijven die ik zaterdagochtend in de gymzaal van Eastermar heb gezien. Beter kun je als fotograaf/verslaggever je sportweekend nauwelijks beginnen.
eerste helft
Als alles in gereedheid is gebracht, de korven op de vereiste hoogte, alle schoenen goed geveterd, het publiek zijn plekje op de rugbrekende banken heeft plaatsgenomen, kan de scheidsrechter de ploegen bij elkaar roepen om uit te leggen wat de bedoeling is. En in de praktijk betekent dat dat zij uitlegt op welke korf de beide ploegen dienen te schieten. Dat wil nog wel eens noodzakelijk zijn, soms zien spelers in dit éénvakskorfbal nog wel eens uitgelezen kansen op de korf van de eigen ploeg. "Oare kant út", klinkt het dan steevast vanaf de zijkant. Hilarisch om te zien, maar geen speler die er zich druk om maakt, het is hen immers ook wel eens overkomen. Het is DOW, 'what's in a name' zou Shakespeare zeggen, DOW staat voor De Oanhâlder Wint, dat het meeste balbezit heeft en dat ook het vaakst in kansrijke positie voor de korf komt. En dus is het niet meer dan logisch dat de thuisclub ook de eerste treffer van de wedstrijd op zijn naam schrijft: 1-0. Het wordt 2-0 en 3-0 voor Harkema wat terug kan doen: 3-1. Zoals eigenlijk bij elke wedstrijd tussen kinderen van deze leeftijd, speelt het fysieke aspect vaak een hoofdrol, met andere woorden, de grootsten en sterksten zijn het meest aan de bal. Op deze leeftijd zijn de verschillen in lengte en kracht vaak aanzienlijk en dat betekent dat er spelers zijn die aanmerkelijk minder in het spel worden betrokken. Maar korfbal is ooit uitgevonden door een schoolmeester en die gebruikte het spelletje om zijn leerlingen het begrip 'samenspelen' bij te brengen. Solo-acties zijn in het korfbal niet toegestaan, het grote verschil met bijvoorbeeld basketball, waar je met de bal mag dribbelen. En toch onderscheiden sommige spelers zich van de anderen op het gebied van balbehandeling, over- en inzicht en schotkracht. Dat is ook zo bij deze beide ploegen, maar erg is dat niet, het gaat bij dit soort wedstrijden primair om 'nocht en wille'. Nou daar is hier geen gebrek aan. Saillant detail: ik wed dat weinige spelers halverwege weten hoe de stand is, dat vinden ze helemaal niet interessant. Die stand wordt bijgehouden door de scheidsrechter van dienst, die haar hand gebruikt als scoresheet. En daar heeft ze het behoorlijk druk mee, want anders dan je zou verwachten, scoren deze jongelui er flink op los. Aan het eind tel ik liefst 22 doelpunten, weliswaar lichtelijk 'oneerlijk' verdeeld, maar toch. Het duurt tot 9-1 voordat Harkema weer wat terugdoet, maar als de scheidsrechter voor de rust fluit staat er op haar 'handheld' computer 9-3, een ruime marge in het voordeel van de thuisclub. Ik vraag mij wel eens af waarvoor er eigenlijk een pauze moet zijn, de meeste kinderen willen het liefst gewoon doorgaan. Maar goed, regels zijn regels, 'ordnung muss sein'.
tweede helft
Ik heb voor de wedstrijd vergeefs gezocht naar een stoel, die banken zijn een crime voor mij. Eigenlijk vertoont dit tweede bedrijf het zelfde beeld als het eerste, ook nu wordt er met grote regelmaat gescoord. Er wordt gespeeld in één vak, eigenlijk de hele vloer van de gymzaal wordt benut, en daarin staan twee korven. Het betekent dat er geen vakken zijn, de hele ploeg van vier mag aanvallen en verdedigen. Een ideaal systeem, je bent meteen af van het fenomeen dat het ene vak staat te kijken naar het andere, waarin gespeeld wordt. Kan niet echt de bedoeling zijn, zoveel mogelijk bewegen is in feite het credo. Dus de hele kluit is constant onderweg van de ene korf naar de andere, aan beweging en spelplezier geen gebrek. Van dat verdedigen moet u zich niet te veel voorstellen, de meeste spelers willen maar één ding: scoren. Als beppe, mag ook pake zijn, straks vraagt: "Hoe hawwe jim spile?", zal het meest voorkomende antwoord luiden: "Dat wit ik net, mar ik ha al in doelpunt makke." En dan kan de dag voor die speler niet meer stuk natuurlijk. Het blijft DOW dat het meest 'tûk' is in de korfzone, maar Harkema slaagt er in om toch ook redelijk wat doelpunten te maken. Het wordt uiteindelijk 14-8, DOW wint dus, maar eigenlijk is dat niet belangrijk: "Wy ha in protte wille hân." Ik zie ook niemand van de verliezende ploeg in tranen uitbarsten en geestelijke schade is overduidelijk niet aangericht door deze uitslag. Dit is sport zoals sport bedoeld is, dus, als u dit grauwe en grijze weer wilt ontvluchten, ga dan kijken bij F-pupillen. Korfbal, maar het mag ook voetbal of welke andere sport dan ook zijn. Veel plezier!
Binne Kramer
{gallery}syta/2020/dow29120{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
