OENTSJERK - Eigenlijk leek er geen vuiltje aan de lucht toen De Wâlden zaterdagavond in sporthal De Hege Wâlden in Oentsjerk op een ruime en verdiende voorsprong van 12-4 kwam tegen Rigtersbleek. Maar korfbal bleek in dit duel weer eens een onvoorspelbare en onvoorstelbare tak van sport te zijn. Of het nu kwam doordat de gasten de geest kregen, of dat De Wâlden merendeels diezelfde geest kwijtraakte, feit was dat toen de scheids voor het laatst floot, het scorebord 26-27 aangaf. 'Net te leauwen'.
De Wâlden laat zich ringeloren
Je moet het gezien hebben om het te geloven: De Wâlden liet zich na een toch riante voorsprong en een stevig overwicht alsnog inpakken door Rigtersbleek, dat over een opmerkelijke veerkracht bleek te beschikken. In de eerste helft kwamen de gasten er eigenlijk niet echt aan te pas, maar de ommekeer kondigde zich eigenlijk al voor de rust aan, toen Rigtersbleek van 12-4 terugkwam tot een 14-9 bij rust. Toen vertoonde de thuisclub al de eerste symptomen van verval. Verval in strijdbaarheid, in onderlinge chemie en in scorend vermogen. Wat er nu precies fout ging en bij welke spelers, daar kon of wilde coach Luca Spin de vinger niet op leggen na afloop. "Wij waren op een gegeven moment met de verkeerde dingen bezig, de ploeg viel uit elkaar en daar profiteerde Rigtersbleek van." Toen die 12-4 op het bord stond, gaf eigenlijk niemand meer wat voor de kansen van de gasten, de wedstrijd leek al in de eerste helft in z'n definitieve plooi te zijn gelegd door een prima spelend De Wâlden. Joris van den Bergh had het in het midden vorige eeuw al over 'mysterieuze krachten in de sport', met andere woorden, hij schreef een boek over onverklaarbare dingen die een sporter of een wedstrijd kunnen beïnvloeden. Hij had, ware hij toeschouwer geweest bij De Wâlden tegen Rigtersbleek, zijn theorie waarschijnlijk bevestigd gezien. Want terugkijkend viel eigenlijk niet aan te geven waar het mis ging met de Trynwâldsters. Maar je zag het gebeuren. Ties van Valen, de clubfotograaf van De Wâlden en ik spraken er met elkaar over in de rust en toen al waren wij er niet helemaal gerust op. Spijtig genoeg kregen wij gelijk, al zaten we daar natuurlijk niet op te wachten. Hoe ging dat nu eigenlijk.
eerste helft
De wedstrijd waar ik voor kom, begint volgens het programma om twintig over acht op deze zaterdagavond en dus meld ik mij om even over acht in sporthal De Hege Wâlden. Het parkeerterrein is al redelijk vol dus moet ik een andere plek zoeken als die waar ik normaliter sta. Veel publiek dus en dat klopt, de tribune is vol, er is zelfs 'hoog bezoek' in de persoon van wethouder Gelbrig Hoekstra, die naast voorzitter Lucas Talsma op de tribune zit. We zwaaien naar elkaar, we komen elkaar regelmatig tegen, vandaar. Dit soort bezoeken zijn niet alleen nuttig voor de communicatie, maar ook in het kader van de politieke besluitvorming in de gemeenteraad. Sport is een belangrijk maatschappelijk gebeuren en dus is het goed dat de wethouder haar licht opsteekt bij sportverenigingen. Dat zouden meer politici moeten doen vind ik, als je op de hoogte bent, bevordert dat het inzicht in wat er speelt en het geeft de besluitvorming de nodige legaliteit en onderbouwing. De wedstrijd staat onder leiding van scheidsrechter Auke Wiering en hij zal het goed doen, hij is consequent in zijn beslissingen en communiceert correct met spelers en coaches. Makkelijk heeft hij het niet, zeker in de tweede helft niet, als de gemoederen verhit raken en de spanning oploopt. Sporters, en korfballers vormen daar geen uitzondering op, hebben nog wel eens de neiging om, als het niet lekker loopt, hun onvrede te ventileren in de richting van de fluitist van dienst. Meestal volstrekt onterecht, maar wel begrijpelijk. Als de referee de wedstrijd heeft laten beginnen, is het De Wâlden dat het meest flitsend uit de startblokken schiet. Twee aanvallen betekent meteen 2-0 door treffers van Hessel Kinderman en Julia Wolthuizen. Maar het antwoord van de gasten komt prompt met twee treffers op rij: 2-2. Maar opnieuw Julia Wolthuizen en Hessel Kinderman zetten De Wâlden weer op voorsprong: 4-2. Na 4-3 en 5-3 door Froukje van der Meer slaat de thuisclub een gaatje naar 8-4 door treffers van Julia Wolthuizen, Jildou Koster en Bareld Bos. En dan hebben de Trynwâldsters de smaak blijkbaar te pakken, want onder toeziend oog van de rustig op de bank verblijvende coach Luca Spin, loopt De Wâlden onverstoorbaar door naar 12-4 door doelpunten van Nynke Koster, Matthijs Hooghiemstra, en twee keer Bareld Bos. Op 13-5, treffer Julia Wolthuizen en 14-6, doelpunt Bareld Bos, is de marge nog altijd acht, maar als de rust komt met 14-9 tekenen de eerste haarscheurtjes in het pantser van De Wâlden zich af. Nog niets aan de hand zou je zeggen met een gat van vijf doelpunten, maar het gaat in deze slotfase allemaal wat minder gestroomlijnd. De onderlinge communicatie loopt wat minder soepel en vooral verdedigend laat de thuisclub wat kleine steekjes vallen. "Maar dit mogen ze niet meer uit handen geven", vinden Ties van Valen en ik eensgezind. Maar beiden hebben we wel meer gekke dingen gezien.
ommekeer
De eerste beide treffers in het tweede bedrijf zijn voor de gasten en dat blijkt, maar dat weten we dan nog niet, een voorteken van wat gaat komen. Rigtersbleek komt gedreven uit de kleedkamer, coach Quenda Kuitert heeft blijkbaar de juiste peptalk gesproken tegen haar team, want de gasten lijken als herboren. Hessel Kinderman maakt er 15-11 van en de 16-12 is van Bareld Bos. Hij is het die het gevaar onderkent en hij probeert zijn team op te zwepen naar meer inzet en minder fouten. Maar niettemin wordt het 16-14 en even later zelfs 16-15. De riante voorsprong is dus inmiddels weggesmolten als sneeuw voor de zon en je ziet de onzekerheid bij De Wâlden toeslaan, waar Rigtersbleek steeds enthousiaster wordt en elke treffer luidkeels bejubelt, ondersteund door de aanhang op de tribune. De wedstrijd wordt ook wat pittiger, de onderlinge duels worden wat venijniger en scheidsrechter Auke Wiering moet af en toe zijn gezag laten gelden. Maar het is inmiddels duidelijk dat deze wedstrijd nog niet gedaan is, de aandelen Rigtersbleek zijn sterk gestegen en een heuse hausse lijkt zich op dat vlak af te tekenen. Het keerpunt ligt bij 16-16 en hoewel eerst Hessel Kinderman en even later Bareld Bos ervoor zorgen dat De Wâlden de dans blijft leiden, 17-16 en 18-17, is het duidelijk dat het momentum bij de gasten ligt en op 18-19 is het zover: Rigtersbleek gaat aan de leiding. Het wordt 18-20 en De Wâlden wankelt. Matthijs Hooghiemstra houdt de Trynwâldster hoop nog enigszins levend, maar op 20-22 en 21-23 zijn het de gasten die de dans leiden. De Wâlden scoort wel steeds mee met Rigtersbleek, maar die kloof kan de ploeg niet dichten. Op 23-26 is die verbreed tot drie punten en dan zijn we inmiddels in de absolute slotfase beland. De thuisclub zet alles op alles en haalt alles uit de kast om te proberen er nog een remise uit te slepen, maar dat lukt niet meer. De eindstand wordt tenslotte bepaald op 26-27 en daarmee lijdt De Wâlden een zo op het oog onnodig verlies. Coach Luca Spin is duidelijk 'not amused': "We hebben de punten weggegeven, dit was niet nodig geweest, en eigenlijk moet je zeggen dat dit niet had mogen gebeuren. Maar als je als ploeg de eenheid verliest, krijg je het moeilijk, hier moet duidelijk over gepraat worden." Dat zal 'moai grif' een pittig gesprek worden neem ik aan, jammer dat je als verslaggever nooit voor een dergelijk functioneringsgesprek wordt uitgenodigd...
Binne Kramer
{gallery}syta/2020/walden28120{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
