BURGUM - Je had waarschijnlijk enig geld kunnen verdienen door bij een wedkantoor je geld op Leeuwarden te zetten. Want er zullen niet echt veel echte, dan wel zelfbenoemde deskundigen zijn geweest die dufden te voorspellen dat Willem Zwaga na de openingswedstrijd van de SKS skûtsjereeks de ranglijst zou aanvoeren. Trouwens, de hele volorde van de deelnemers vertoonde een opmerkelijke samenstelling. Huizum op drie, wat dacht u daarvan?
Opmerkelijke start SKS seizoen
De start van het skûtsjeseizoen van de SKS zaterdag in Grou, was zonder meer opmerkelijk, een beetje vreemd zelfs. Wat er nu precies gebeurde, kregen de meeste toeschouwers niet mee, maar toen de hele vloot van veertien schepen traditioneel met de statige Sint Pieter als non playing captain, tegen half twee op gang werd getrokken door twee sleepboten, 'heakke' het hele gezelschap vlak voorbij hotel Oostergo. De vloot kwam stil te liggen en te langen leste hees een aantal schippers de zeilen maar vast, iets wat nooit eerder vertoond is. Het kon deze keer vanwege de noordwestenwind en het was nog een sfeervol gezicht ook. Maar het maakte het voor de stamgasten op en langs het water een wat vreemd, in de zin van ongebruikelijk, gezicht. Maar, en dat was eigenlijk het eerste dat opviel na de 'reboelje' van vorig jaar, ze waren er weer alle veertien. Met andere woorden, er was in de lange winterperiode gepraat, 'sy hawwe it der efkes oer hân' en dus werd de soep niet zo heet gegeten als hij werd opgediend. Gelukkig maar, niemand zit te wachten op een serieus schisma in de meestal zo hechte SKS familie. En dus stond niets een spetterende opening van seizoen 2018 meer in de weg. En dat werd het ook, een prachtige openingswedstrijd, met schitterend weer, een tot windkracht vier aanwakkerende noordwestenwind, ontzettend veel toeschouwers, een spannend wedstrijdverloop en een verrassende winnaar. 'Wat wol in minske noch mear'? Nou, misschien wat minder lawaai vanaf boten met complete geluidsinstallaties die bijkans het hele zwerk coverden met muziek. Maar het zal er bij horen, wie weet, maar voor velen is het ergerlijk, zo helemaal niet passend bij dit toch traditionele sportevenement. Genoeg daarover, op naar de wedstrijd.
begin
We hoeven niet eens zo gek ver te lopen, Geert en ik, om bij hotel Oostergo te komen, dat is wel eens anders geweest. Daar heeft zich op het terras al een niet onaanzienlijk deel van het regionale, provinciale en zelfs landelijke journaille verzameld in afwachting van de persboot, of eigenlijk de persboten. Het zijn er twee, een immense rubberboot voor de fotografen, een fraaie kruiser met mooi ruim achterdek voor de schrijvers. Wij kiezen altijd voor schrijfboot, wegens veel rustiger en minder kans op rugklachten... We hebben deze keer een ander schip en ook een andere schipper. Daar zijn we meestal niet echt blij mee, we wisten wat we aan Harm hadden, maar die is wegens medisch ongemak niet beschikbaar en nu hebben we dus een ander schip en een andere schipper. Niet de eerste de beste, het is niemand minder dan Pieter Brouwer, tot voor twee jaar schipper van de Gerben van Manen, het skûtsje van Heerenveen. Schipper van professie en skûtsjesiler uit passie, het zit hem in de genen. We hadden het slechter kunnen treffen. 'It hie wol minder kinnen', heet dat bij ons in de wâlden.
rondje
Op voorstel van Pieter Brouwer maken we in de aanloop naar de start even 'een rondje langs de velden', even kijken of ze er allemaal zijn en ondertussen even op afstand kennismaken met de nieuwe gezichten aan boord. Iedereen staat vrolijk te lachen aan boord, maar je kunt de zenuwen bijna horen gieren door de verschillende kelen. Zo'n eerste wedstrijd heeft altijd iets extra's, en met zoveel belangstelling van media en publiek is dat geen wonder. Deze wedstrijd bij Grou kent een vliegende start. Met andere woorden, de schippers moeten proberen precies over de startlijn te varen als het startschot valt. Te vroeg is onverbiddelijk terug, te laat kost tijd en is natuurlijk niet aan te raden. Als het zover is, wil iedereen uiteraard precies op de goede plek liggen en het lastige is, dat er op die plek maar ruimte is voor één skûtsje, de poleposition zeg maar. Die eerste start is vals, er zijn te veel skûtsjes te vroeg over de lijn gevaren en een rode bal op het startschip geeft aan dat er opnieuw gestart moet worden. Een heel 'ochheden', maar de tweede keer gaat het goed, met Heerenveen in de beste positie gaat het hele peloton op weg naar de bovenste boei bij het starteiland. Sytze Brouwer heeft het uitstekend bekeken, zijn Heerenveen zeilt onderin het Pikmeer een lange slag over bakboord, maar dat betekent wel dat hij straks een in een stuurboordslag de concurrentie 'oer de ferkearde kant' zal tegenkomen. Maar hij blijkt genoeg voorsprong te hebben op Leeuwarden, Earnewâld en een paar anderen die eveneens goed uit de start zijn gekomen. Wie daar, en dat wekt toch enige verwondering, niet bij bij hoort, is Grou. De thuisfavoriet heeft zijn start volledig gemist en hij komt zo ongeveer helemaal achterin het veld terecht. Voorin is de strijd meteen ontbrand, er is eigenlijk geen echte kopgroep die zich heeft afgescheiden, in feite heeft bijna iedereen nog kans.
Tynje
We gaan de Tynje in, het nauwe verbindingsvaarwater tussen de Pikmar en de Wiide Ie. Dat is met deze noordwestenwind, een voor-de-winds rak en dat levert in dit geval een spectaculaire samentroeping op van een stuk of acht, negen skûtsjes die boord-aan-boord liggen en eigenlijk geen kant op kunnen. We kunnen onze vocabulaire voor wat betreft krachttermen weer verrijken met een paar gloednieuwe, maar helaas niet voor publicatie geschikte, uitdrukkingen, maar uiteindelijk lost de gribus zich vanzelf weer op. Rode vlaggen, protestvlaggen dus, zijn er niet aan te pas gekomen, had ook weinig zin, niemand kon wat doen.
nieuw
Dan gaat het richting Heechhiem, helemaal aan de andere kant van de Ie, en dan dan volgt een kort kruisrak naar een heel nieuw stuk van de route. Niet eerder vertoond, kon ook niet, want het nieuwe stuk water, een doorsteek naar de Pikmar, is nog maar pas in gebruik genomen. Het is Heerenveen dat als eerste dat nieuwe water in gebruik neemt, op de spiegel gevolgd door Earnewâld en Leeuwarden. En achteraf bekeken valt daar misschien wel de beslissing in deze wedstrijd. Er moet een korte slag omhoog worden gemaakt en het is daar dat de beide koplopers elkaar treffen. En het is daar dat Sytze Brouwer een beslissende fout maakt. Hij ligt over stuurboord en wacht te lang met draaien of ruimte geven voor Earnewâld, dat dus kan protesteren. Dat gebeurt aanvankelijk niet, maar uiteindelijk komt die rode vlag er toch. Saillant detail: als Earnewâld later als tweede over de finish vaart, is die protestvlag verdwenen en dat betekent dat Sytze Brouwer mazzel heeft: geen protest, geen veertien strafpunten. Niettemin kost de foute manoeuvre hem de koppositie in de wedstrijd en het ritme is even weg. Hij zal uiteindelijk vierde worden.
spannend
Ondertussen blijft de wedstrijd even spannend als attractief, er wordt om elke meter gevochten waarbij de schippers optimaal gebruik maken van de vrijwel ideale omstandigheden. De wind blijft lekker doorstaan en neemt zelfs naarmate de tijd verstrijkt toe tot windkracht vier. Schitterend zeilweer dus en onze schipper vaart ons van de ene fotogenieke plek naar de andere. Hij weet als geen ander waar de actie zal plaats vinden en bovendien is zijn achterdek op een prima hoogte, zodat we wat overzicht hebben. Nee, aan foto's zullen we vanavond geen gebrek hebben. Mooi om te zien hoe hij met argusogen de verrichtingen van zijn zoon Sytze op de Gerben van Manen volgt, waarbij hij meer kritisch volger dan supporter is.
finish
Maar dan gaat de wedstrijd zijn laatst ronde in en de kaarten lijken geschud. Maar die laatste ronde en met name het laatste kruisrak over de Pikmar naar de finish, zijn zenuwslopend spannend, er kan nog van alles gebeuren, zeker ook omdat, anders dan vorige keren, het starteiland niet hoeft te worden gerond. De finish is zeg maar aan de zuidkant van het eiland en dat betekent dat er niet weer voor-de-wind hoeft te worden gefinisht. Met name aan boord bij Leeuwarden neemt de spanning toe, de zenuwen gieren de bemanning door de keel, ze liggen weliswaar op kop, maar met name Earnewâld, Huizum en Heerenveen komen wel steeds dichterbij. Maar de volgorde blijft in dat laatst rak naar de verlossende eindstreep gehandhaafd en dus is het Leeuwarden dat wint en dat wordt aan boord van de Rienk Ulbes uitgebreid gevierd. Als het verlossende schot valt springen alle bemanningsleden als springveren omhoog om elkaar daarna in de armen de vallen. Je zou voor minder natuurlijk, want winnen op Grou in de openingswedstrijd is toch wat bijzonders, zeker voor een skûtsje dat niet echt een veelwinnaar is, Leeuwarden staat meestal niet in het rijtje van potentiële winnaars. En dus is deze er één om in te lijsten, om bij te schrijven in de eigen annalen. Aan boord bij ons wordt al voorzichtig gespeculeerd op het ontstaan van een nieuwe volgorde in het skûtsjesilen, een ander linker rijtje zeg maar. Zo ver is het natuurlijk nog niet, dat zal de tijd moeten leren, maar dat zo'n podium met Leeuwarden, Earnewâld en Huizum verrassend is, moge duidelijk zijn. Maandag gaat de reeks verder op opnieuw een 'water in Fryslân', inderdaad Ee, de Drachtster variant in dit geval.
Binne Kramer
{gallery}Syta/grou5818{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
