BURGUM - Was de verrassende winst van Leeuwarden in de seizoensopening in Grou nog te rangschikken in de categorie 'onvoorstelbaar en onvoorspelbaar', de zege van schipper Willem Zwaga en zijn mannen bij Langweer, was geen toeval meer. Leeuwarden is in een blakende vorm en dat in een wedstrijd die bepaald niet eenvoudig was. De 'tûkelteammen en stroffelstiennen' bestonden dit keer uit met name de weersomstandigheden, de sterk schiftende wind en de kracht daarvan.
Foar it ûnwaar fan it wetter
Het begon allemaal redelijk prettig wat het weer betreft, donderdagmiddag op de Wielen bij Langweer. De zon scheen af en toe, de temperatuur was prima en er stond een frisse bries windkracht vier. Ideaal zeilweer, ware het niet dat aan zowel de zuidwestelijke als de oostelijke horizon zich wolken verzamelden die er niet echt lekker uitzagen. Er was al voor regen en onweer gewaarschuwd en die twee elementen leken ook wel degelijk Langweer aan te zullen doen. Dat viel aanvankelijk mee en iedereen hoopte er eigenlijk op dat het droog zou blijven en dat het onweer mee zou vallen. Die laatste wens kwam uit, het onweer stelde uiteindelijk weinig voor, maar de regen was substantieel, het werd een kleddernat einde van een spannende en attractieve zeilwedstrijd. Met bovendien een even verrassende als terechte winnaar in de vorm van Leeuwarden met schipper Willem Zwaga. Die verraste met wat al zijn tweede dagzege was, want weinigen zullen hem getipt hebben als dubbele etappewinnaar. Hij kon mede winnaar worden doordat de 'usual suspects' het lieten afweten, zoals daar waren Grou, Sneek, Heerenveen en Akkrum. Van de koplopers in het klassement was het eigenlijk alleen Earnewâld met schipper Gerhard Pietersma die Leeuwarden kon volgen. Maar het gat dichten was er niet bij, laat staan dat de Earnewâldsters zich naar de koppositie konden varen.
dreigend
Als wij in Langweer arriveren, de slagboom gaat deze keer zonder discussie voor ons open, is het droog met af en toe een zonnetje. Maar de westelijke hemel ziet er niet echt florissant uit, 'de loft yn 'e kimen stiet as in brijwein'. Dat voorspelt niet veel goeds en dus hebben we de tas volgestopt met regenpakken en wat dies meer zij. Je hoopt natuurlijk dat het droog blijft, het is geen pretje om de hele middag in zo'n benauwd pak om te spanen, maar je kleddernat te laten regenen is ook geen optie. Als iedereen er is gaan we de Wielen op, kijken hoe alles erbij staat, vaart en ligt. De meeste skûtsjes zijn al bezig om zich op te warmen voor de wedstrijd. Wind genoeg zo te zien, hij komt op dit moment uit het zuidoosten, maar de vraag is of dat zo blijft, aan de lucht te zien vermoed ik van niet. Het publiek is talrijk aanwezig, de speciale tribune zit vol. Met boten en bootjes langs het wedstrijdwater is het wel eens drukker geweest hebben wij aan boord van de persboot de indruk. Dat zal ook wel te maken hebben met de waarschuwingen voor regen en onweer, met name dat laatste schrikt een boel mensen af en terecht, met onweer moet je liever niet op een meer zijn. Het gaat dan met name om het onvoorspelbare karakter van onweersbuien. Het ziet er allemaal een beetje unheimisch uit, het zonnetje heeft een heel ander karakter dan de laatste dagen. "De sinne stekt", zegt schipper Pieter Brouwer. Wat dat precies is kan je eigenlijk niet uitleggen, maar je voelt het wel, het heeft iets onheilspellends. Maar het waait en dus kunnen we zeilen.
start
De start is vanwege de windrichting onderin de Wielen en hij is in één keer goed. Alleen Lemmer heeft pech, de Lemsters zijn een paar tellen te vroeg en moeten terug omdat ze de enigen zijn, is het geen algehele valse start. En eigenlijk ben je dan al kansloos voor een plaats in de voorste gelederen. Iedereen start over bakboord en aan kop varen in dat eerste rak verrassend genoeg Leeuwarden, Joure en Earnewâld. Verrassend in die zin dat je eigenlijk zit te wachten tot de 'grote tenoren' als Grou, Heerenveen en Sneek het commando zullen overnemen. Maar vooralsnog gebeurt dat niet, het is een beetje de trend van 2018 aan het worden: als je bij de start niet vooraan ligt, krijg je 'klauwen' om er nog bij te komen. De Zuidwesthoek is dan al uitgeschakeld, de mannen uit Stavoren hebben materiaalpech, de lummel van de giek is gebroken, dat valt niet te repareren en dus is het einde wedstrijd voor Auke de Groot en zijn mannen. Sneu, maar een lummel repareer je niet even met een schroevendraaier, dat is specialistenwerk. Vooraan is het inmiddels Leeuwarden dat zich aan kop heeft genesteld, Willem Zwage heeft zijn tuig erop staan als een mes en dat betekent dat hij in de kruisrakken hoog aan de wind kan varen en geen centimeter hoeft prijs te geven. Hij heeft al verrast met de zege in Grou, en het heeft er alle schijn van dat hij die stunt nu in Langweer een passend vervolg gaat geven. Hij wordt belaagd door Earnewâld en Joure, maar die komen ondanks verwoede pogingen geen meter dichterbij. Een nu kan Leeuwarden volop profiteren van de koppositie, met name in een kruisrak is het een groot voordeel om op kop te varen. Je hebt dan de keuze van de slagen en je hebt de ruimte, hoeft dus geen rekening te houden met voor je liggende opponenten. Maar Willem Zwaga weet ook dat hij zich geen fouten kan veroorloven, de concurrentie zit hem op de hielen en loert op ieder foutje, hoe miniem ook, om hem bij de kraag te grijpen.
ondertussen'Yntusken wurdt it roerich yn 'e eftergrûn', zingt Rients Gratama in zijn Fryske versie van de 'Dodenrit' van drs. P., maar gaat het daarbij om 'in keppel wolven', hier gaat het om een vervaarlijk uitziend buiengebied dat kennelijk van plan is de Langweerder Wielen met een bezoek te vereren. Als we bezig zijn aan de tweede route voelen we de eerste spetters regen. De wind is inmiddels gekrompen, draaien tegen de klok in, van zuidoost naar noordoost en het is zoals het spreekwoord zegt: 'krimpende winden en uitgaande vrouwen zijn doorgaans niet te vertrouwen'. Die uitgaande vrouwen spelen hier niet echt een rol, maar die krimpende winden wel. Het begint nu serieus te regenen en de wind neemt af op de nadering van de onweersbui. In de volgorde verandert vooralsnog niet echt veel, Leeuwarden leidt nog steeds de dans gevolgd door Earnewâld, Joure, de verrassend sterk varende Halve Maen, Drachten en Huizum. Toch niet direct een rijtje dat je zo even uit de mouw schudt. Maar, nogmaals, het past wel in deze aflevering van de SKS titelstrijd. En ook opmerkelijk, de beide kemphanen Grou en Heerenveen hebben het zo druk met elkaar, dat ze geen tijd over hebben om zich substantieel naar voren te zeilen. We zijn inmiddels anderhalf uur onderweg en dan vindt de commissie het welletjes, ze vertrouwen het weer niet en besluiten om de finish erin te leggen. Het zal niemand gespeten hebben, het regent nu echt pijpenstelen en de lol is er wel af zo langzamerhand. En dus wint Leeuwarden, voor Earnewâld en Joure. De Halve Maen wordt keurig derde, voor Drachten en Huizum, ook knap en Akkrum. Sneek, Grou en Heerenveen halen het linkerrijtje niet en dat betekent dat deze reeks vooralsnog spannend blijft met nog zeven wedstrijden te varen. Vrijdag wordt er gevaren op de Fluessen bij Elahuizen en zaterdag is het IJsselmeer toneel van de strijd.
Binne Kramer
{gallery}Syta/silen10818{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
