BURGUM - De Slach om 'e Mar, het was de 24ste editie van deze prestatieloop-voor-het-goede-doel, ging deze keer niet om de Burgumer Mar. Dat had alles te maken met de stremming van de brug bij Skûlenboarch. Nu werden de deelnemers richting Noardburgum gedirigeerd en eigenlijk, gezien de straffe noordwestenwind, mochten ze daar niet rouwig om zijn. Nu kregen ze een van de mooiste delen van de Fryske Wâlden te zien, al had niet iedereen daar even veel oog voor.
Uitstekende omstandigheden bij 24ste Slach
De weersvoorspellingen waren niet echt geweldig, maar wat dat betreft viel het alleszins mee wat de kleine 250 deelnemers aan de 24ste editie van de Slach om'e Mar voor de kiezen kregen. De enige factor die niet echt meewerkte om het de lopers wat aangenamer te maken, was de straffe en tamelijk koude noordwestenwind. Maar die werd duidelijk getemperd door het 'smûk skaadzjend beamtegrien' dat in ruim voldoende mate aanwezig was. Dat had alles te maken met het feit dat de organisatie gedwongen was om de halve marathon, de eigenlijke Slach om 'e Mar dus, om te leggen vanwege de stremming van de brug bij Skûlenboarch. Nou kun je in de omgeving van Burgum zonder al te veel moeite een parcours van een kleine 22 kilometer uittekenen, mogelijkheden genoeg. In plaats van over het Margrietkanaal en via Sumar en Eastermar richting Jistrum te lopen, zochten de deelnemers allemaal, dus ook de 11 en de 6,5 km lopers, nu eerst de linkeroever van datzelfde kanaal op, om dan af te buigen langs de Nijstedsfeart richting de Syl. Voorwaar geen slechte keuze, al hadden sommige deelnemers wat moeite met het halfverharde pad langs die vaart. Daar was het bovendien druk, want ook de deelnemers aan de kortere afstanden liepen dat stuk van de route. Filevorming deed zich niet voor overigens.
start
Voor ik mij meld bij start/finish op de Talmasingel, kijk ik eerst even waar ik straks het best een plekje kan zoeken om foto's te maken. Dat deed ik anders in Sumar of Eastermar, maar daar komen we nu niet heb ik op het wel erg summiere routekaartje kunnen ontcijferen. Ik kies voor het stukje tussen Burgum en de Syl, zeg maar de oversteek van de weg door Noardermar. Terug naar de start en daar hoef ik niet lang om te zoeken, ik hoef slechts de sonore bariton van spreekstalmeester Jan Kooistra te volgen, daar heb ik geen Tom Tom voor nodig. Bij de start is het nog relatief rustig, een paar lopers zijn zich aan het warmlopen en het publiek wacht nog even, het is vrij koud, dus om hier nu een tijd te gaan staan wachten... Maar Jan houdt de stemming er wel in, hij weet niet alleen alles van hardlopen en prestatielopen, maar hij kent ook iedereen, hij is zelfs in staat om van verre aan iemands stijl van lopen de loper te herkennen. Maar dan kruipt de klok richting elf uur, het officiële uur van de start. Ik heb de man die het startschot inmiddels al gespot, het is schaatscoryfee Bob de Jong die alvast wordt geïnterviewd door Jaap Melissen van Kanaal 30. Collega Klaas van Actief en ik vragen ons even af welke kant er uit gestart zal worden, de deelnemers staan bijna allemaal aan de westkant van de startstreep, maar Jan Kooistra heeft mij verteld dat we naar het westen toe starten. Affijn, het zal allemaal wel goed komen, wij zoeken alvast een goede plek om de start vast te leggen. Dan is het zover, 'hora est', er wordt afgeteld en dan schiet Bob de Jong de lopers weg. De snelle mannen en vrouwen hebben zich merendeels een plekje veroverd op de voorste rij om te voorkomen dat ze straks ingesloten zitten tussen het grote peloton van de wat minder snelle deelnemers. Ik rij naar een plekje langs de Nijstedsfeart, daar komt iedereen langs, dus genoeg mogelijkheden voor foto's, bovendien is dit een fraai stukje natuur, eigenlijk kun je hier met een auto beter niet komen. Maar niemand houdt me tegen en in de 'daam' waar mijn auto precies tussen past sta ik niemand in de weg. Ik heb de wind in de rug en de zon schuin van voren, prima omstandigheden dus. Zo goed zelfs dat ik mijn stoeltje tevoorschijn haal en erbij ga zitten. Want ik schat in dat de passage van alle 250 deelnemers wel even gaat duren. Als ik de in fel oranje hesjes gehulde voorfietsers, die fietsen vóór, heeft Jan Kooistra ons bij de start geleerd, zie aankomen, weet ik dat de koplopers in aantocht zijn. Dat hebben ze dus razendsnel gedaan, we zijn nog maar net onderweg. Vooraan is het hele peloton al op een lang lint getrokken, die snelle mannen lopen naar schatting een kleine 20 kilometer per uur, de laatsten halen met moeite de tien. Bij sommigen vrees je gezien de loopstijl dat ze de eerstvolgende bocht niet zullen halen, maar de ervaring leert dat dat allemaal wel meevalt, de meesten zijn geoefende lopers, je komt ze bij elke prestatieloop tegen.
'jo sitte hjir moai'
Terwijl de deelnemers hun hele arsenaal aan krachten aanspreken, zien ze mij heerlijk ontspannen zitten op mijn stoeltje uit de wind en in het zonnetje. "Ferskil moat der bliuwe", vindt een deelnemer, "Jo sitte dêr moai", vindt een ander. "Betellet dit wurk aardich?", wil iemand weten. "Jo hawwe it goed foarelkoar", aldus een mevrouw die zo te zien meteen met me had willen ruilen. "Ja, it kostet in pear sinten, mar dan hawwe jo ek wat", antwoord ik. Of: "Ja it sit hjir bêst, mar de catering hâldt net oer." Als ik even op mijn horloge kijk zie ik dat er inmiddels al meer dan een kwartier is verstreken, er zit dus al een gigantisch gat tussen de eersten en de laatsten en dat terwijl we precies drie kilometer op weg zijn. Dat betekent dat de 6 kilometer-lopers al bijna op de helft zijn. Als de laatsten voorbij zijn, dat moment wordt gemarkeerd door de bezemwagen die meteen routebordjes meer 'opveegt', ga ik op weg om een andere plek te zoeken. Dat zoeken is even letterlijk, want sommige stukken van de verschillende routes zijn niet voor auto's begaanbaar, en bovendien lopen de routes voor de diverse afstanden nogal door elkaar. Zo nu en dan zie ik een plukje lopers, maar welke afstand die lopen, daar kom ik niet achter. Ik heb geen routekaart kunnen bemachtigen en ook geen deelnemerslijst. Het is inmiddels half twaalf en ik besluit om terug te gaan naar start/finish zodat ik ook wat winnaars kan spotten.
te laat
Voor de finish van de kortste afstand, de 6,5 km, ben ik al te laat merk ik als ik weer terug ben op de Talmasingel in Burgum. Ik zoek een plekje vlak na de eindstreep, prima stek, alleen gaat de mevrouw die de tijden noteert bij tijd en wijle precies in het middel van de finish staan, zodat ik toch wel een aantal deelnemers mis. Ik neem in overweging om haar te vragen of ze een paar stappen opzij wil doen, maar eigenlijk vind ik dat ook wel een beetje té. Zij heeft hier een officiële functie, ik niet, dus ik laat het maar zo.
Binne Kramer
NB. Voor het tweede hoofdstuk van dit verslag met onder andere de uitslagen en nog een serie relevante foto's, zie elders op deze site.
{gallery}nieuws/slachomemar17april{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
