SUMAR - Het was alles paarden en pony's wat de klok sloeg, zaterdag op het terrein aan de Polderdyk op Sumarreheide. En niet alleen daar, maar op tal van andere plaatsen in de fraaie omgeving speelden paarden-onder-zadel, dan wel aangespannen, de hoofdrol. Een prachtig gezicht en dat betekende dat er een constante stroom van toeschouwers, met de auto of op de fiets een hele lange hippische dag beleefde. En dat dan ook nog eens een keer onder welhaast optimale weersomstandigheden.
Nu kan een paardenfestijn heel wat weersomstandigheden aan, paarden en pony's 'binne net fan sâlt' en dat geldt ook voor de ruiters, amazones en menners en hun grooms, maar goed weer is nu eenmaal een stuk aangenamer, zeker voor de toeschouwers. Het voordeel van een cross country, want dat is het in feite, zo'n marathon, is dat het zich op zoveel verschillende plekken afspeelt, dat het voor publiek prima te volgen is. De route gaat door een prachtig landschap, de Fryske Wâlden.
dubbel
Zo op het eerste oog lijkt de voor zaterdag geplande paardenmarathon op Sumarreheide ideaal te passen in mijn programma. Want daar staat nog een majeur evenement op, te weten het NK fierljeppen in Burgum. Maar omdat dat kampioenschap pas voor 's middags om twee uur op de rol staat, zou dat mooi moeten passen in het format van mijn activiteiten op deze zaterdagmiddag. Maar als ik de eerste anderhalf uur van mijn bezoek aan de marathon op Sumarreheide eigenlijk nog geen paard of pony heb gezien en dus ook nog geen foto van enige importantie heb gemaakt, bekruipt mij het gevoel dat mijn planning enige aanpassing zal vergen. De meest spectaculaire hindernis is zoals altijd bij dit soort evenementen de waterbak, en dus ga ik daar kijken.
koffie
Ik krijg van de parkeerchef een plekje toegewezen waar ik prima sta en waar ik, niet onbelangrijk, ook weer weg kan komen, en ik meld mij in de tent die als zenuwcentrum dienst doet. Daar word ik ontvangen met koffie en een deelnemerslijst. Daar staan niet minder dan een dikke honderd deelnemers op, illustratief voor de populariteit van dit soort wedstrijden, bovendien is er hier op het typisch Fryske plattelân niet veel verkeer dat in de weg staat of rijdt. Ik had ook graag een routekaartje willen hebben, maar dat kon ik nergens vinden. Gelukkig beschik ik hier in de omgeving van mijn woonplaats over voldoende terreinkennis om niet te verdwalen. En als ik dan een bekende stem achter mij hoor zeggen: "Hé Binne, bisto der ek wer", weet ik dat speaker Tabe Annema het publiek routineus en met de nodige humor door de dag zal begeleiden. Want 'waar Tabe, daar is een goede grap of een kritische noot nooit ver weg'. Is het aanvankelijk nog redelijk fris op deze vroege zaterdagochtend, de temperatuur loop razendsnel op naar nazomerse waarden van boven de twintig graden. Maar zoals gezegd moeten we, er is inmiddels ook het nodige publiek komen kijken, tamelijk lang wachten eer de eerste deelnemers in zich komen melden. Gelukkig is daar ook een fraai span gitzwarte Friezen bij, altijd een fabuleus gezicht, vooral als ze door de menner tot spoed worden aangezet. 'Dan giet it der om wei'. Het doet mij denken aan die demonstratie op het CH van Burgum een aantal jaren geleden, van Ysbrand Chardon die liet zien hoe hij zijn vierspan over het parcours joeg. Op een gegeven moment waagde hij het zelfs om dwars door de grote feesttent te rijden, vol gas, de kluiten modder en de graspollen vlogen in het rond en door de tent klonken de kreten van schrik, de gasten wisten niet wat hen overkwam. Geweldig om te zien. Zo 'rûch' gaat het er hier op Sumarreheide niet aan toe, maar het blijft een prachtig gezicht om de ruiters, amazones en menners hun kunsten te zien vertonen.
Bij die waterbak gebeurt het een en ander, spektakel, maar ook het meer subtiele werk. Zoals de aandoenlijke poging van de helft van een amazone-duo die niet door de waterbak durft. Het paard komt aan, onder de verbale aanmoediging van de amazone, maar als het moment suprême daar is, gaat de handrem erop, als het paard zou kunnen praten zou het zeggen: 'Doch it lekker sels'. Wat de jongedame ook probeert, haar rijdier is niet te vermurwen. Tot iemand uit het publiek suggereert om de partner van het duo samen met de notoire dienstweigeraar nogmaals door de bak te laten gaan onder het motto 'gedeelde smart is halve smart'. En ziet, geloof het of niet, het blijkt het ei van Columbus. Eind goed al goed en een verdiend applaus valt zowel de beide amazones als de goede-raad-geefster den deel. Het lijkt hier Eastermar wel, want daar hebben ze, bij wat zij daar noemen 'het Paardenspektakel', ook zo hun eigen opvattingen omtrent 'hulp van derden'. Die is officieel niet toegestaan, maar op aandringen van speaker Dries van der Ploeg zijn daar de mores dermate coulant, dat er daar een parcoursbouwer-met-ervaring ingrijpt: paard/pony bij de halster, wat sussende woorden en hup, daar gaat de combinatie. Strafpunten? Nooit van gehoord. En hier in Sumar doet de jury bij de waterbak, twee jonge meiden, niet moeilijk bij dergelijke situaties. En zo hoort het eigenlijk ook natuurlijk, die amazones zijn hier voor hun plezier en hopelijk hun paarden ook. Sport zoals sport bedoeld is.
Ik heb genoeg gezien, ik wil ook nog even bij de hindernis naast de molen gaan kijken, naast de molen, in feite vóór mijn huis. Daar is het zogenaamde 'kegeltjesrijden', een ingewikkelde reuzenslalom waarbij het zaak is geen van de vilein opgestelde pylonnen te raken. Dat betekent dus kiezen in de spagaat tussen snelheid en nauwkeurigheid. Al met al een prachtig paardensportevenement, prima georganiseerd en verreden onder grote belangstelling en optimale omstandigheden.
Binne Kramer
{gallery}Luc/2020/marathon20{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
