24
zo, nov
0 Nieuwe art.
Advertentie:
×

Fout

[SIGPLUS_EXCEPTION_FOLDER_BASE] Afbeeldingsmap %s gedefinieerd in de administration back-end moet een relatief pad hebben vanaf de Joomla root.

Voetbal
NOARDBURGUM. Bepaald ideaal waren de omstandigheden zaterdagmiddag bepaald niet in Noardburgum waar de plaatselijke voetbaltrots in het kader van de seizoensvoorbereiding oefende tegen derde klasser Grootegast. Een tegenstander die op papier een maatje te groot voor de geel-zwarten zou moeten zijn. Maar hoewel gasten inderdaad wonnen, met 1-2, was er van een dubbel klassenverschil in feite geen sprake. Het werd een wedstrijd die ondanks de loodzware omstandigheden, de temperatuur tikte bijna de 30 graden aan, het aanzien waard was.


De scheidsrechter van dienst, hij leidde dit duel met de nodige overtuiging en souplesse, was zo verstandig om in elke helft een drinkpauze in te lassen. Geen overbodige luxe, want het was broeierig warm op het hoofdveld van de vvNoordbergum. En dat betekende dat het zwaar was voor de beide ploegen en wat dat betreft was het bewonderenswaardig dat de spelers er met zoveel inzet en overtuiging tegenaan gingen. Spelen met dik 30 graden, bijna niet te doen.
Noordbergum lijkt goed op weg

Afgaande op het oefenduel dat vvNoordbergum zaterdagmiddag speelde tegen Grootegast, een derde klasser, zou je moeten kunnen concluderen dat de geel-zwarte formatie al aardig op weg is naar de goede vorm voor het begin van de competitie, over een paar weken. Er zit genoeg voetballend vermogen in het team, al is er uiteraard nog wel het nodige werk aan de winkel. Met name fysiek is nog niet iedereen op 'wedstrijdniveau', maar na zo'n bizarre zomer en onder deze uitzonderlijke omstandigheden, is dat bepaald geen wonder. Maar het compliment na afloop dat in feite beide teams toekwam, 'goed gespeeld boys', gaf wel aan dat het er niet of nauwelijks aan was af te zien dat het hier 'slechts' een oefenwedstrijd betrof. Met andere woorden: beide ploegen gingen er vol voor en dat betekende dat het publiek, de meesten wel degelijk op 'corona-afstand', zich bepaald niet hoefde te vervelen.

warm
Dit kopje gebruik ik nu al een aantal weken en ik heb het gevoel dat het steeds warmer wordt. Op deze broeierige zaterdagmiddag in Noardburgum zit ik eerlijk gezegd te wachten op een fikse onweersbui, maar die komt er niet, het blijft bij wat 'onderhuids gerommel in de verte'. Gelukkig maar, want ik ben niet bang voor onweer, maar ik heb er wel respect voor. Je moet de problemen niet opzoeken. Warm is het dus wel en veel schaduw biedt het hoofdveld ook niet. Ik hoef niets te doen, ik zit hier prima, maar ik 'ha begrutsjen' met de beide ploegen, die moeten het zwaar hebben. De begroeting is hier in principe altijd gelijk: je voelt je en je bent ook, van harte welkom en de eerste vraag is of je koffie wilt. Eigenlijk had ik me stiekem voorbereid op een welkom in corona-stijl. Dat zou dan als volgt gaan. Kaartjesverkoper Geart: "Moai datst der bist Binne, mar no is it al wat. Wy meie mar 250 taskôgers talitte en no wol it tafal datsto de 251ste bist. Dus ja, eins meist net fierder." Ik zou dan het spel meespelen en diep ontgoocheld en bijna tot tranen toe beroerd melden dat nu mijn hele weekend in duigen zou vallen. Waarna er, zeker weten, met diverse handen over diverse harten zou worden gestreken en ik alsnog verder mocht onder het motto: 'do bist ek gjin publyk'. Want zo gaat dat hier, ik heb al diverse varianten mee mogen maken, van koffie 'mei neat deryn' tot een fout gekleurde paraplu. Hoe dan ook, even later kan ik een plekje zoeken op het veld, tussen de beide dug outs. Beide ploegen zijn zich aan het warmspelen, hoewel dat onder deze tropische temperaturen nauwelijks noodzakelijk lijkt.

gelijkwaardig
Als de fluitist van dienst de ontmoeting op gang heeft gefloten, ontwikkelt zich vanaf het begin een duel dat in een opvallend hoog tempo wordt gespeeld. Je zou denken, 'wy dogge mar in bytsje tuike-tuike oan', maar daar is geen sprake van, beide ploegen spelen vanaf het begin voluit. Veel kansen levert dat vooralsnog niet op, daarvoor staande de beide achterste linies te goed gestaffeld. Grootegast blijkt een ploeg die goed in elkaar zit en die een mix in het veld brengt van routine en jeugdig talent. En dat werkt prima, de gasten combineren soepel, maar schromen ook niet om achterin stevig in te grijpen. De coach bemoeit zich eigenlijk continu en zeer nadrukkelijk met het spel van zijn ploeg. Of dat nu wel zo effectief is, waag ik te betwijfelen, maar ik kan niemand van zijn ploeg betrappen op enig weerwoord of tegengas anderszins. Noordbergum moet het dit keer doen zonder trainer/speler/coach Klaas de Boer, zijn taak wordt overgenomen door Harvey Bischop en Yde Bosma, geassisteerd door Bertus de Boer, hij zit deze eerste helft op de bank. Achterin is het Age Heegstra die de lijnen uitzet en de spreekwoordelijke lakens uitdeelt en dat doet hij prima. We moeten tamelijk lang wachten op de openingstreffer, beide ploegen zijn aan elkaar gewaagd en geven achterin bitter weinig ruimte weg. En bovendien staan er aan beide kanten keepers tussen de palen die van wanten weten en dus duurt het tot de 35ste minuut eer er gescoord wordt. Ik had voor die eerste treffer gegokt op de gasten, maar het is de thuisclub die voor de 1-0 opteert. Het is Imran Zibari die Noordbergum vanaf de stip naar een voorsprong schiet. Een treffer die een beetje uit de lucht komt vallen, want echt veel kansen Noordbergum nog niet kunnen creëren. Maar het staat wel degelijk 1-0 en dat mag je toch wel verrassend noemen. Het lijkt Grootegast niet te deren, integendeel de ploeg wordt er alleen maar gretiger van, daarbij hartstochtelijk aangemoedigd door de coach die geen moment in zijn dug out zit. Als de scheids voor de rust fluit staat die 1-0 nog steeds op het scorebord na een eerste helft die best attractief was, maar die eigenlijk wat te weinig kansen voor beide ploegen heeft opgeleverd.

tweede helft
Ik blijf in de pauze op mijn plek zitten, mij is een koel drankje beloofd en 'dêr ha ik eins wol ferlet fan', het is en blijft bloedheet hier langs de lijn. Maar het is geen loze belofte, als ik Otto, chef catering van Noordbergum, het veld zie oversteken met in elke hand een flesje weet ik genoeg: heerlijk! De vraag is natuurlijk of deze wedstrijd zal worden beslist door de ene treffer vanaf de stip, of dat er nog meer treffers zullen volgen, beide ploegen hebben daar genoeg potentie voor. Er zijn wat wissels doorgevoerd aan beide kanten en dat geeft aan dit duel een iets andere dynamiek. Zo is Huy Tran, ik ken hem nog van zijn tijd bij vvBurgum, in de ploeg gekomen. Van hem is altijd actie te verwachten en ook deze keer brengt hij de voorhoede van Noordbergum op de nodige snelheid. Maar de meeste en ook de beste kansen zijn voor de gasten die blijkbaar niet zijn gekomen om hier in Noardburgum te verliezen. Ze schakelen een tandje bij en dat betekent dat de achterhoede van de thuisclub de handen vol krijgt. Dat gaat lang goed, maar in de dertigste minuut van deze tweede helft wordt het alsnog gelijk. Het is een fraaie, maar trage kopbal en als de doelman van de thuisclub als aan de grond genageld blijft staan, verdwijnt de bal tergend langzaam in het net: 1-1. De wedstrijd wordt uiteindelijk in het voordeel van Grootegast beslist, als in de 35ste minuut een misverstand in de Noordbergum-defensie koeltjes door de spits van Grootegast wordt afgestraft: 3-1. Dat wordt ook de eindstand van dit oefenduel dat toch wel een aardig inzicht heeft opgeleverd waar beide ploegen op dit moment, een paar weken voor het begin van de competitie nu eigenlijk staan. Na een wel heel bijzondere zomer.

Binne Kramer

{gallery}luc/2020/grootegast{/gallery}

Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
Advertenties




Advertentie