OENTSJERK - Toen De Wâlden E1 zaterdagochtend bij rust leidde met 3-0, leek eigenlijk niets erop dat het in de slotfase van dit duel tegen Heerenveen nog zenuwslopend spannend zou worden. Niet dat de thuisclub beter was, in feite was het omgekeerde het geval, maar de Trynwâldsters gooiden er drie in, waar Heerenveen, dat zijn beste schutters moest missen, de bal er maar niet in kon krijgen. Toen een van die pinchhitters in de tweede helft alsnog mee kon doen, werd het anders.
Thriller in De Hege Wâlden
Een tamelijk bizar scoreverloop zorgde ervoor dat de wedstrijd tussen de E-teams van De Wâlden en Heerenveen, na een niet al te sensationeel begin, alsnog 'ontaardde' in een regelrechte thriller. Wie de scenarioschrijver van dit zenuwslopende geheel is geweest vermeldt het verhaal niet, u mag al naar gelang uw leeftijd kiezen tussen Alfred Hitchcock en Stephen King, maar het moet iemand geweest zijn met gevoel voor suspence en drama. Maar misschien was het wel gewoon een korfballiefhebber, wie weet. Hoe dan ook, het werd een werd een wedstrijd die bij hen die erbij waren zal blijven geëtst op het netvlies, hij zal beklijven. Aanvankelijk leek niets erop dat het slot even hectisch als spannend zou worden. De Wâlden nam in de eerste helft een voorsprong en breidde die in de tweede nog verder uit. Maar toen kwam Kaya, ik hoop dat ik het goed schrijf, want ik heb het bij mondelinge overlevering, en dat veranderde de verhoudingen drastisch. Met haar hadden de gasten plotseling wél het scorend vermogen dat ze in het eerste bedrijf zo node gemist hadden. En dus gebeurde wat je in jeugdkorfbal maar zelden ziet, van 4-1 werd het in korte tijd 4-5. Het was toen al spannend, het publiek ging zich ermee bemoeien, in positieve zin overigens, de tijd begon te dringen voor de thuisclub, het tempo vloog de lucht in en plotseling was de Hege Fiif even helemaal in de ban van dit duel. Het gaf de beide ploegen een boost, Heerenveen wilde koste wat kost die voorsprong vasthouden, De Wâlden wilde op z'n minst die gelijkmaker scoren. Het resultaat van die clash was dat die gelijkmaker er kwam, maar de conclusie moest luiden dat Heerenveen, gezien de kwaliteit van de ploeg, een punt liet liggen en dat De Wâlden om dezelfde reden een punt uit het vuur sleepte. Wat wil je nog meer, zeker als objectieve toeschouwer.
eerste helft
Als iedereen weet waar 'onze' korf staat en waar 'hun' korf staat, kunnen we beginnen. Er word gespeeld op een half veld met vier tegen vier en slechts één vak. Dat betekent accordeon-korfbal, dus: met zijn allen aanvallen en met zijn allen verdedigen. Dat levert meestal op dat beide ploegen proberen lange ballen 'naar de overkant' te gooien om dan te kijken waar het spreekwoordelijke schip strandt. Meestal is dat in de mêlee van spelers onder de korf. Maar er wordt door sommige spelers ook wel degelijk gecombineerd, dat duurt langer, maar het is meestal wel efficiënter, balverlies wordt op die manier vaak drastisch beperkt.
beter
De gasten blijken in deze opening de betere ploeg, ze combineren beter, en eigenlijk het enige dat er aan ontbreekt bij de gasten is het scoren. Dat gaat moeizaam, sterker nog, dat lukt in deze eerste helft helemaal niet. De coach, ik ken haar van LDODK van 'vroeger', maar ik kan niet op haar naam komen, heeft mij al uitgelegd dat de twee beste meisjes niet meedoen. Maar daarzonder zou het ook moeten lukken vindt zij. En als je dit Heerenveen zo bezig ziet, is die gedachtengang niet onlogisch. De Wâlden is kwalitatief ietsje minder, maar de thuisclub heeft als voordeel dat zij wél de korf kunnen vinden. Dus staat het bij de rust, we spelen vier keer tien minuten, wel degelijk 2-0. En dat betekent dat we ons alvast kunnen verheugen op ongetwijfeld een pittig tweede bedrijf, de gasten zullen het er niet bij laten zitten vermoed ik.
tweede helftOpvallend genoeg is het opnieuw De Wâlden dat scoort: 3-0. Maar dan komt Kaya, ik noemde haar al en dat scheelt meteen een slok op een borrel, ze is snel, behendig, ze heeft overzicht, staat al vrij als anderen daar pas over beginnen na te denken én: ze kan scoren: 3-1. Dat is natuurlijk niet genoeg om het gat te dichten, zeker niet als De Wâlden er vlotjes 4-1 van maakt. Dan lijkt het voor de gasten uit te draaien op een heuse mission impossible.
kanteling
Maar dat komt anders, héél anders. Heerenveen komt op 4-2, nog niks aan de hand dus voor De Wâlden, maar dat perspectief verandert tamelijk drastisch als het 4-3 en even later 4-4 wordt. Eigenlijk begint de wedstrijd dan helemaal opnieuw. En op dat moment zijn er nog maar vijf minuten te spelen. Dat betekent dat alles nog mogelijk is, een remise ligt misschien het meest voor de hand, maar beide ploegen kunnen ook nog winnen en daarbij geef ik de gasten de meeste kans. Ze hebben een kwalitatief overwicht, niet groot, maar wel degelijk aanwezig en eigenlijk zouden zij, objectief bekeken, het meeste recht kunnen doen gelden op de zege. Die kant lijkt de weegschaal van mevrouw F. ook door te slaan als Heerenveen er 4-5 van maakt. Ja, en dan rest De Wâlden maar één scenario: in elk geval gelijk maken. En dat betekent dat het heen-en-weer-korfbal een extra dimensie krijgt: snelheid! Het spel golft razendsnel op en neer en beide ploegen krijgen kansen. Duidelijk is wel dat als de gasten nu opnieuw scoren het over en uit is voor de thuisclub. Maar de eerder genoemde mevr. F. velt een Salomonsoordeel. Het is per slot van rekening bijna Sinterklaas en die heeft als motto: 'eerlijk zullen we alles delen'. En aldus geschiedt: De Wâlden maakt in alle hectiek alsnog de gelijkmaker en daar, bij die 5-5 dus, blijft het bij. In mijn optiek laat Heerenveen een punt liggen en sleept De Wâlden een punt uit het vuur. 'Zij blij, wij blij en ik ook blij', want dit is een wedstrijd waar wat over te schrijven valt. Dus: jongens en meisjes, allemaal bedankt!
Binne Kramer
{gallery}Syta/walden221117{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
