Pieter Meeter startte dinsdag bij Earnewâld niet als eerste, maar hij lag wel op poleposition. En die startplaats, hij was maandag bij De Veenhoop als laatste gestart, vandaar, gaf hem precies dat voordeel wat hij nodig had om van al zijn concurrenten weg te varen. Als voorste betekent vrije wind en de gelegenheid om met name in het kruisrak van de Folkertsleat het beslissende gat te slaan. En laat dat nu juist de specialiteit van de combinatie Pieter Meeter/Akkrumer skûtsje zijn.
Akkrum maakt geen fouten en wint
De wedstrijd, met name de omstandigheden waaronder die werd verzeild, was Pieter Meeter van het Akkrumer skûtsje op het lijf geschreven. Zoals bekend is het vroegere Bolswarder skûtsje nu eenmaal bijzonder snel vooral bij licht weer en dat was het dinsdagmiddag op de wateren rond Earnewâld. De anemometer, het apparaat dat de windsnelheid meet, flirtte slechts af en toe met windkracht twee en dat was nu precies een kolfje naar de hand van Pieter Meeter. Toen hij ook nog eens meteen na de start vrij kwam te liggen van alles en iedereen, was in feite het draaiboek voor deze derde wedstrijd in het SKS kampioenschap 2017 geschreven. Een kampioenschap dat tot nu tamelijk chaotisch verloopt indachtig de uitsluiting van het dwarsliggende Joure en de ongeldig verklaring van de wedstrijd bij De Veenhoop. Een beslissing die nu weer door de SKS zelf wordt aangevochten. Met andere woorden, er gebeurt van alles, maar het wordt er niet overzichtelijker op.
onstabiel
De weersverwachting voor deze dinsdag ziet er niet echt stabiel uit. Er kan in feite van alles gebeuren, tot en met zware buien met onweer. En dat is nou net wat we niet moeten hebben, onweer op het water is niet echt iets om naar uit te kijken. Als wij naar Earnewâld rijden is daar overigens nog geen enkele sprake van, het is tamelijk warm, een beetje ‘brodzich’ zoals dat in het Fries heet, een beetje klam en de lucht ziet er in het zuidwesten niet echt goed uit. Maar zolang de wind uit het oosten waait zal het met die buien en dat andere onheil wel een beetje meevallen. Onder in onze rugzakken zit echter wel degelijk een regenoutfit, onder het motto: ‘jo kinne nea witte’. De vaste crew is weer mee deze dag in Earnewâld en dat betekent dat we verzekerd zijn van ‘besteklik praat’, al is dat ‘besteilik’ wel wat releatief. We maken ons traditionele ‘rondje langs de velden’, deze keer liggen de skûtsjes in kiellinie aangemeerd aan de oostkant van de Langesleat. Vreemd gezicht trouwens, dat gat ergens in het midden, daar waar Joure had moeten liggen, zitten nu mensen op de steiger met hun voeten in het water. Ik snap nog steeds niet dat het zover heeft moeten komen, want als er niets gebeurt, als de ‘panelen niet verschuiven’ zeg maar, zit je volgend jaar weer met hetzelfde. Douwe Visser, op grond van zijn leeftijd en uitgebreid palmares, is hij degene die dit moet doen, spreekt bij de routebespreking het ‘omsittend laach’ toe. Hij meldt dat alle dertien schippers pal achter het besluit van de SKS staan om Joure uit te sluiten. Het zorgt voor de broodnodige duidelijkheid, maar ik vraag me wel af hoe er in Joure op deze onverkwilleijke zaak wordt gereageerd
start
Dit is een walstart en dus heeft de nummer één, Pieter Meeter van Akkrum dus, sowieso voordeel, als hij het tactisch goed aanpakt, kan hem dat ruimte en een vrije baan opleveren. En zo geschiedt, als het startschot valt, maakt Pieter Meeter zich meteen los van het ‘pak’ achter hem en hij zeilt met een lichte oostelijke bries de Sânemar op, waar de rest alvast de messen slijpt voor de confrontatie met de concurrentie. Het gaat allemaal ‘zo heerlijk rustig’, zou Wim Sonneveld zeggen, het traditionele ‘brûs foar de kop’ blijft vooralsnog achterwege. Maar het gaat vooruit, er kan gezeild worden, ook al is het dan niet bepaald spectaculair. De Folkertsleat is voor de wind en ook dat gaat heel rustig, voor de wind vaar je nu eenmaal nooit sneller dan de snelheid van de wind. Anders wordt het als de onderste ton bij de Moddermar is gerond en diezelfde Folkertsleat opnieuw moet worden afgelegd, alleen nu met tegenwind. Dan zit er wat meer gang in de schepen, maar omdat ze constant heen en weer moeten kruisen en dus door de wind moeten draaien, kost het al met al behoorlijk veel tijd. Wij zitten al uit te rekenen hoeveel rondjes er zullen kunnen worden afgelegd. Niet echt veel, al zijn ze qua afstand niet echt lang. Want de route eindigt bij de onderste ton in de Sânemar, ter hoogte van de Groene Deken. Jammer voor alle toeschouwers op de wal, onder andere op het terras van Hotel Princenhof, want die krijgen de skûtsjes niet, of slechts mondjesmaat en dan ook nog in de verte, te zien. Dat is een beetje de makke van dit wedstrijdwater, de wind bepaalt de route en veel smaken zijn er daarbij niet. Akkrum loopt ondertussen steeds verder weg, geen last hebben van de rest is onder deze omstandigheden een geweldige pré en het is de ervaren en ‘tûke’ schipper Pieter Meeter wel toevertrouwd om daar gepast ‘misbruik’ van te maken. Elke keer als hij omkijkt wordt zijn smile breder, hij ziet de concurrentie steeds verder achterop raken. Want die moet strijd leveren, die moet laveren in de niet al te brede Folkertsleat met in achtneming van de voorrangsregels. En dat gedraai en gekeer kost enorm veel tijd, zeker met dit lichte weer.
dreigend
Ondertussen wordt de lucht in het zuidwesten steeds dreigender, ‘de loft stiet as in brijwein’ heet dat in watersportjargon, met andere woorden: hij voorspelt weinig goeds. De wedstrijdcommissie in Earnewâld ziet dat natuurlijk ook en die neemt als er een uur gevaren is, een wijs besluit. Een uur is genoeg om de wedstrijd geldig te laten zijn en na precies een uur en paar minuten wordt Akkrum als winnaar in de Langesleat ‘afgeschoten’. Op gepaste, in dit geval aanzienlijke, afstand wordt Lemmer tweede en de Zuidwesthoek derde. Resumerend: het was vanmiddag een wedstrijd met niet al te veel geschiedenis, of het moest de situatie zijn waarin Leeuwarden en Drachten verzeild raakten bij de onderste boei in de Folkertsleat. Ze raakten met elkaar in de clinch en lieten beide, om de vaart eruit te halen, de zeilen zakken om te voorkomen dat ze de toeschouwers die met boten en bootjes langs de kant lagen, zouden raken. Dat ging allemaal maar net goed en wat dat betreft was het maar goed dat er niet zoveel wind was. Anders was de ellende waarschijnlijk niet te overzien geweest. Ze protesteerden na afloop tegen de organisatie vanwege te weinig ruimte bij die bewuste boei, maar dat protest werd niet ontvankelijk verklaard wegens het ontbreken van een passend artikel in het reglement.
regen
De wedstrijd is net op tijd afgelopen, als we in konvooi op weg zijn terug naar Earnewâld, begint het te regenen, maar dat onweer komt er gelukkig niet.
Binne Kramer
{gallery}luc/Skutsjes8aug{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
