EARNEWALD - Het duurde dinsdagmiddag tot drie uur eer het besluit viel: de skûtsjewedstrijd bij Earnewâld werd afgelast. En dus kon iedereen naar huis, onverrichter zake zoals dat heet. Teleurstellend voor eigenlijk alles en iedereen, voor de schippers en de bemanningen, voor de commissie die het vele werk voor niets had gedaan en uiteraard ook voor al die toeschouwers die zich hadden 'fergappe' op een spannende wedstrijd. Die kwam er dus niet: 'oare jier better'. Sneu.
'Spitich foar al dat wurk'
Het zat er al een beetje aan te komen, de weersvoorspellingen waren niet echt hoopgevend en de aankondiging 'weinig wind' is niet echt gunstig voor het skûtsjesilen bij Earnewâld. Daar immers voert de route tussen dat beroemde, maar zo nu en dan ook beruchte 'smûk skaadzjen beamtegrien' door. En dat betekent dat als er elders weinig wind staat, er daar, op de Sânemar, het Siegersdjip en de Langesleat, vaak helemaal geen wind staat. Dodelijk voor een skûtsjesilerij uiteraard, want als er iets is dat cruciaal is voor een leuke wedstrijd is dat wind.
warm!
Het is warm als wij, Geart en ik, onze auto parkeren op het terrein vlak buiten het dorp. Nou, warm? Het is heet, bloedheet zelfs, het is dan al, het loopt tegen half één, dik in de dertig graden en tot overmaat van ramp is het stil, 'blêdstil', geen zuchtje wind dus. Dat belooft niet veel goeds voor een zeilwedstrijd. We gaan aan boord op ons persschip waarop, als het vaart in elk geval, nog een klein beetje wind te voelen is. Die wind maken wij dus zelf, want zodra we stilliggen valt de hitte als een op volle toeren draaiende electrische deken over ons heen. Dat wordt afzien vrees ik, ook als je zoals wij, eigenlijk volkomen inert bent, breekt het zweet je aan alle kanten uit. De veertien skûtsjes liggen al in een keurige kiellinie afgemeerd aan de oever van de Langesleat waarvandaan gestart gaan worden. Tenminste...Want ook die Langesleat ligt er als een spiegel bij, een schitterend gezicht, maar in 'griis' voor schippers en bemanningen van de skûtsjes. Wij schetsen aan boord alvast het meest waarschijnlijke scenario voor deze middag. Eerst een uitstel voor onbepaalde tijd en als er dan nog geen wind is, na een uur een algehele afgelasting. Dat betekent, we zijn om één uur van wal gegaan, dat we minstens twee uren zullen moeten ronddobberen. En het wordt steeds warmer en dat beweegt onze gastvrouwen, Aukje, de vrouw van schipper Pieter en Ellen, gastvrouw namens de SKS, ertoe alvast maar te beginnen met thee en koffie. Nee, aan de verzorging ontbreekt het niet, maar in feite zijn we daar natuurlijk niet voor gekomen. We doden de tijd met mooie verhalen en in al die jaren dat de meesten van ons het skûtsjesilen al volgen is er genoeg gebeurd om ons bezig te houden. 'Witsto noch wol...' En hier in Earnewâld is in de loop van al die jaren genoeg voorgevallen dat goed is voor een verhaal met de bandbreedte sterk-sterker-sterkst. De tijd gaat langzaam voorbij, aan boord van de skûtsjes worden alternatieve bezigheden gebruikt om die tijd wat sneller voorbij te laten gaan. Er wordt gezwommen, gewaterpolood en tukjes gedaan en dat is in ieder geval verkoelend en/of rustgevend.
start
Dan is het twee uur en valt er een schot vanaf de startkotter. Zou het dan toch? Maar nee, het is het teken dat er uitgesteld wordt. Hoe lang weet niemand, het blijkt uiteindelijk een uur te zijn, want als het drie uur is en er is nog steeds geen zicht op wind, besluit de wedstrijdcommissie de wedstrijd af te gelasten. Een sneue boel voor alles en iedereen, maar of iedereen er nu zo rouwig om is... En zie, je kon er bijna op wachten. Als iedereen weer richting de haven gaat, wordt het water van de Langesleat lichtjes in beweging gebracht door een 'sigentsje', een heel licht briesje. Zul je altijd zien. Maar het afstel is een wijs besluit, want een wedstrijd was ook dit, net als die van gisteren, niet geworden. Onze hoop is gevestigd op woensdag, als er op het Snekermeer wordt gevaren vanuit Terherne. Dan wordt er wind 4/5 verwacht en dat klinkt ons en waarschijnlijk iedereen, als muziek in de oren. Het eerste wat Geart en ik doen is een ijsje halen bij de lunchroom van Jan Adema: heerlijk!
Klik hier voor een videoverslag.
Binne Kramer
{gallery}Syta/zeil8818{/gallery}
Notice: Undefined property: stdClass::$readmore in /home/kanaal30/domains/archiefkanaal30.nl/public_html/templates/ja_teline_v/html/layouts/joomla/content/item/default.php on line 121
